ایست ....
این گونه روا نیست
من... تو...
آماج لحظات را در خود محو کنیم
من بی تو ....تو بی من
ببار....
این بار دیگر هراسی از سنگ بارانت ندارم
زندگی به کامم است
غصه رعد و بارانت را ندارد
با من است ، بامن
ایست.......................
این همان آرزوست
با تو آمد...
جا خوش کرد...
با تو می رود ....
جا می ماند....
م . ن
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.